Archive for May 23, 2008

Fútbol, una religión en busca de un Dios. Manuel Vázquez Montalbán.

Elevar o fútbol a unha condición superior. Isto é o que pretende Vázquez Montalbán nesta reflexión filosófica sobre o deporte rei, na que nos expón unha condición metafísica do fútbol, como elemento que inflúe en moitos ámbitos da sociedade. Unha crónica do estado deste deporte ademais de incluír moitos dos seus artigos publicados sobre o deporte que » me ocupou a maior parte da miña vida».

O xornalista e escritor presenta este deporte como unha paixón desmesurada. Que é para moitos unha maneira de evadirse do mundo real, poder deste modo buscar un equipo ó que entregar todo o seu interese ou mesmo a un Deus terreal no que depositar toda a súa fé.

Ademais, Montalbán amósanos unha concepción de fútbol totalmente afastada do deporte. Presenta o deporte do balón como un universo completo, e que deixou de ser un simple deporte para converterse nun fenómeno industrial onde conflúen moitos intereses diferentes. Clubs, xogadores e incluso presidentes ó servizo dos medios de comunicación. O escritor afirma que os medios de masas foron os encargados de condicionar que xogadores tiñan que destacar e os equipos que máis xogo daban. Os xogadores deixaban de ser futbolistas para chegar a convertirse en puros obxectos comerciais que están máis a disposición das grandes marcas mundiais que do seu equipo.

O fútbol, unha relixión máis que coma todas precisa dun Deus ó que os seus seguidores buscan seguir, pero que nos últimos tempos parece que comezou a andar un pouco a deriva.

(Reseña de Abril)                                                                                 Jorge Lema Pombo

May 23, 2008 at 6:30 pm Deja un comentario

Covardes

Quién hubiese dicho que la  realidad de los 80´s en Vigo era la que María Xosé Porteiro relata en las páginas de este libro a modo de historias entrelazadas. Nadie quiere pensar que en un lugar tan próximo a nosotros sucedan estas cosas, pensamos que esto sólo pasa en las grandes ciudades, o que las prostitutas se dedican a vender su cuerpo porque si o porque sacan una gran beneficio de ello, que siempre que una mujer se prostituye, es porque ella lo consiente. Pero la realidad es otra y este es un problema universal, que mueve mucho dinero.

Vigo era cuna de prostitución y de proxenetas, lugar de destino de jóvenes portuguesas  engañadas y obligadas a prostituirse en los clubs de alterne de la ciudad. Jóvenes pobres, llegadas de pueblos recónditos y sin miras de futuro, que emprendían un viaje sin retorno, del que sólo obtendrían palizas, abusos y desilusión.

Lo único que animó a Leonor a intentar escapar de este mundo de corrupción del que jamás logró salir y que la llevó a la muerte, fue la esperanza de algún día reencontrarse con su hermana.

Hay quien opta por no hablar de la prostitución, pero saben que está ahí en su propia ciudad,  al lado de sus casas. Otros prefieren ni pensarlo. Muchos, ni siquiera saben (o no quieren saber), que oculta violaciones, esclavitud, malos tratos e incluso asesinatos, y que quienes mueven los hilos se hacen ricos, explotando a chicas indefensas. También hay hombres que aunque no sacan dinero de este negocio, lo alimentan, lo mantienen y contribuyen a que estas mafias sean cada vez más y más fuertes. Ana Patiño Salgueiro

May 23, 2008 at 9:57 am 1 comentario


May 2008
L M X J V S D
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Arquivo