Archive for May 18, 2008

«Si home si» Xosé Manuel Pereiro

Estaba na biblioteca na procura dun libro para ler e unha simple frase atraeu o meu interese: “A xente importante, os xefes de Estado ou as figuras transcendentes do escenario internacional non terían chegado a onde están de ter cometido a estupidez de dicirlles a verdade ós periodistas”.Non é atraínte?, eu coido que si. Pos baseándose nesta cita do xornalista norteamericano P.J. O´Rourke, “o galego de pro”, Xosé Manuel Pereiro, foi escribindo o longo dun ano as súas columnas en La Opinión de A Coruña. E todos estes artigos foron recollidos neste libro: Si home si. Unha análise dos máis diversos aspectos da sociedade, dende política, economía, pasando por cultura ou costumes. Unha cultura galega que este monfortino reflexa con gran éxito, cun estilo claro e sinxelo, que chega a toda e a máis variada poboación. Pero en todo momento cun espírito de análise e critica. Alí onde vai, ben sexa a un parque de atraccións co seu fillo, a unha festa do cocido, a un bautizo… saca o periodista que leva na súa alma e analiza, describe, dá a súa opinión, pero sen deixar de lado esa tenrura e familiaridade,“miña reina(así se dirixe a súa dona), da que están impregnados moitos dos seus textos.

Sonia Fernández Cillero

May 18, 2008 at 12:47 pm

Áfricas. Cosas que pasan no tan lejos. Bru Rovira

Bru Rovira, reportero del periódico La Vanguardia, confesó en muchas ocasiones que vivimos en unos de los peores momentos de la información ya que está enormemente manipulada. Por eso considera que hay que cultivar el reporterismo. “Para saber “de verdad” hay que estar, mezclarse, sentir, agudizar los sentidos, la razón. Y el corazón”. Es en este libro donde Bru nos hace partícipes de sus vivencias en busca de esta verdad.

Con un estilo claro, sencillo, muy descriptivo y sobre todo cercano consigue que nuestras mentes vuelen a Angola, Sudán, Liberia, Ruanda y Somalia e imaginen violaciones, pobreza, rabia ante el hecho de no poder hacer nada, miedo, desesperación… Todo este calvario está al orden del día. Cabe destacar su relato sobre el Genocidio de Ruanda. Como chispas fugaces y con ira son captadas, leídas e interiorizadas mientras leemos el relato de Bru palabras como hacha, sangre, gritos, lágrimas y muertos, muchos muertos. Cosas atroces, inimaginables en culturas occidentales pero que pasan no tan lejos. Esta crónica periodística se muestra como una reflexión sobre la condición humana, el oficio del reportero y la responsabilidad que el mundo rico tiene sobre el continente más pobre de la tierra.

Sonia Fernández Cillero

May 18, 2008 at 12:42 pm

«Crónica de una muerte anunciada» Gabriel García Márquez

La línea divisoria entre periodismo y literatura es difusa y mínima, siempre se entrecruzaron en numerosas obras y con numerosos autores. Son muchos los escritores-periodistas que afirman no cambiar de camisa cuando escriben una novela o cuando escriben un relato periodístico. De ahí la confusión, ya que muchos libros son difíciles de encasillar y enmarcar en un solo nicho dentro del enorme abanico de estilos literarios y periodísticos. “Crónica de una muerte anunciada” es un ejemplo a tener en cuenta. Para el propio autor, su novela representó un acercamiento entre lo periodístico y lo narrativo, y una aproximación a la novela policíaca. La historia contada se inspira en un suceso real ocurrido a lo largo de 24 horas y narrado 27 años después, del que el autor tomó el suceso central (el crimen), los protagonistas, el escenario y las circunstancias, alterándolo narrativamente, pero sin descuidar nunca los datos y las precisiones obligadas en toda crónica periodística.

Novela publica en el año 1981 y que recoge ese “boom” de la novela hispanoamericana. Se observa sobre todo ese estilo versátil con numerosas técnicas narrativas, en el que se entremezcla lo más cotidiano con el estilo más culto donde la descripción con detalles es protagonista. Fatalismo, violencia, creencias, honor, indiferencia… son temas tratados en la obra , y García Márquez con gran eficacia consigue que lo innatural e increíble lo vivamos como algo cotidiano.

Sonia Fernández Cillero

May 18, 2008 at 12:33 pm


May 2008
L M X J V S D
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031  

Arquivo