Las venas abiertas de América Latina. Eduardo Galeano

 

Publicada en 1971, esta quizais sexa unha das obras máis duras e densas de Galeano, e a que máis conciencias removeu. . Dun xeito claro, sinxelo e empregando como apoio innumerables citas, cifras e datos variados, o autor conta unha historia de escravitude, destrucción e explotación ata o infinito por cada recuncho de América Latina. Galeano relata o creba xa non só de seres humanos, senón tamén detrimento de terras que deron lugar a numerosos cataclismos ecolóxicos. Estragos todos eles que causaron unhas feridas moi fondas das que aínda hoxe se resinte o denominado no seu día “Novo mundo”.

Galeano revisa en “Las venas abiertas de América Latina” a historia de desprecio e degradación que sufriu América Latina dende hai máis de cincocentos anos, esta obra é moito máis ca un tratado de historia económica, é un ensaio xornalístico que contén crónica, reportaxe, etc. pero esencialmente é relato, narración sinxela e “suave” dunha sórdida e crúa realidade que segue vixente nos nosos días.

O lector vése sorprendido por crueis detalles e historias particulares de escravitude, fame… que estremecen, especialmente, polo descoñecemento xeralizado que habitualmente recae sobre América Latina. De aquí parte a esencia desta obra, de querer amosar, dun xeito xeral pero parándose tamén no máis significativo e puntual, a historia da outra América.

Ana María Moledo Pouso